🌊 Life of a Farang in Thailand: The Cat, the Tap, and the Doughnut That Saved the Day
“Just a normal day… by Thai standards.”
This is Part 4 in the Life of a Farang in Thailand series — the Songkran hangover continues, and now there’s a cat involved.
Woke up late. Again.
Not from partying this time — but from the exhaustion of trying to party like I used to 15 years ago.
(Spoiler: I can’t.)
Straight into writing and photo edits.
Good news?
Successful Relationships is finally at its final edit stage.
Cue applause. Then… cue garbage.
(Literal garbage.)
The 40-Bag Rubbish Mountain
Rubbish had piled up like a mini landfill — 40 bags strong.
In Australia, you’d just chuck it in the ute and go to the tip.
Here in Thailand?
You cut it up, bag it, and carry it like confetti to the local collection zone.
Heave. Sweat. Repeat.
And don’t forget the cat.
(There’s always a cat.)
A neighbourhood stray has adopted me.
I feed him sometimes. He lets me pat him — sometimes.
Today, he left me a gift.
Right on top of the garbage bags.
I guess if you’ve got to go… you’ve got to go.
(Thanks, buddy.)
A Pause for Plastic Planet ♻️
I paused. Toe throbbing. Back aching.
Looking at all that plastic.
Everything here comes wrapped — drinks, snacks, even fruit.
Reusable options exist, but when every baht matters, plastic is still king.
And it piles up. Fast.
Rubbish collection is still manual — humans loading bags by hand into the truck.
It works, but it’s a dance.
A hot, sweaty, 38-degree dance.
A Doughnut Dream (And the Tap That Fought Back)
With the garbage war won (barely), I took a friend’s sister to the shopping centre.
In truth?
I went for the doughnut.
I’d been craving it since 10am.
(Zero shame.)
While browsing glazed temptation, I got the call.
The bar’s kitchen tap had given up on life.
Luckily, Big C was nearby. Tap acquired. Victory within reach.
Until I arrived at the bar…
Touched the handle…
WHACK — Songkran round two. Full-face splash.
(10/10 comedic timing, Tap. Well played.)
The Final Blow – Cold Nights, Colder Sinuses
With tap duties done, money sorted, and doughnut digested, I finally headed home.
But the cold nights and dirty water caught up to me.
Full-blown ear infection turned into a head cold.
Delightful.
Early night tonight.
Well…
3am.
That counts, right?
(Asking for a friend.)
Just another quirky chapter in the ever-surprising daily life in Thailand.
Enjoyed this story?
Here are a few more ways to join the journey:
- Craving action? Follow Cole Rainer through Asia in my thriller series Shadow Drift.
- Love photography? See the world through my lens over at Reflections Photography.
- Planning your own adventure? Dive into guides, tips, and honest travel stories at Resurgence Travel.
ฟารังในเมืองไทย – แมว ก๊อกน้ำ และโดนัทที่ช่วยชีวิต
“วันธรรมดา…ถ้าคุณอยู่เมืองไทยนะ”
วันที่สามของอาการเมาค้างสงกรานต์
ตื่นสายอีกแล้ว
ไม่ใช่เพราะปาร์ตี้เมื่อคืนหรอก — แต่เป็นเพราะพยายามจะปาร์ตี้เหมือนสมัยหนุ่ม ๆ
(แล้วก็พังเหมือนเดิม)
เริ่มวันด้วยการเขียนบทความและแต่งภาพ
ข่าวดีคือ…
หนังสือ Successful Relationships ใกล้เสร็จแล้ว!
ปรบมือในใจไปก่อน
จากนั้น…
ขยะโผล่มาแบบไม่เกรงใจเลย
ขยะ 40 ถุง ที่สูงเท่าภูเขาเล็ก ๆ
ที่ออสเตรเลีย ถ้าขยะเยอะ ก็แค่ขนขึ้นรถแล้วไปทิ้งที่บ่อขยะ
แต่ที่เมืองไทย?
ต้องตัด ใส่ถุง และหิ้วเดินไปจุดทิ้งขยะเหมือนทำพิธีกรรม
(เหนื่อยแต่อินกับวัฒนธรรม)
อย่าลืมแมวจรประจำซอย
ผมให้อาหารมันบ้าง มันก็ให้ลูบบ้าง
วันนี้…
มันทิ้งของขวัญไว้บนกองขยะ
(ขอบใจมากนะเพื่อน)
หยุดคิดเรื่องโลกที่เต็มไปด้วยพลาสติก ♻️
ยืนมองกองขยะพลาสติกแล้วถอนใจ
ทุกอย่างในไทยห่อด้วยพลาสติก — น้ำ อาหาร ผลไม้
ของใช้ซ้ำก็มีนะ… แต่ถ้าต้องประหยัดทุกบาท พลาสติกก็ยังชนะอยู่ดี
รถขยะที่นี่ใช้แรงคนขนทีละถุง
มันก็เวิร์คนะ… แต่ก็เหนื่อยแทนเลย
แดด 38 องศาไม่เคยปรานีใคร
โดนัทฝันหวาน (และก๊อกน้ำที่มีอารมณ์ขัน)
พอขยะเสร็จ… ผมต้องพาเพื่อนน้องสาวไปห้าง
จริง ๆ แล้ว…
ไปหาโดนัทนั่นแหละ
อยากกินมาตั้งแต่เช้า
(ทีมโดนัทไม่เคยแพ้)
ระหว่างที่กำลังเลือกหน้าเคลือบอย่างภาคภูมิใจ ก๊อกน้ำในบาร์ก็โทรมา
ลาโลกแบบไม่ทันตั้งตัว
โชคดีที่ Big C อยู่ใกล้
ได้ก๊อกใหม่มาแบบไม่ง้อใคร
ไปถึงบาร์…
จับก๊อก…
ป้าบบบ! น้ำพุ่งใส่หน้าเหมือนสงกรานต์รอบสอง
(ชีวิตมันเล่นมุกเก่งเกิน)
จบด้วยหวัด (และอากาศหนาว)
ก๊อกเรียบร้อย เงินเรียบร้อย โดนัทเรียบร้อย
กลับบ้านพร้อมน้ำมูก และอาการติดเชื้อในหู
(ฟูลแพ็กเกจ)
คืนนี้ตั้งใจนอนเร็ว
เอ่อ…
ตีสามก็นับว่าเร็วอยู่มั้งเนอะ?
(ขอให้ใจมันคิดแบบนั้นก็พอ)
ชอบเรื่องราวแบบนี้ไหม?
มาร่วมเดินทางไปด้วยกันกับสิ่งเหล่านี้:
- ชอบความตื่นเต้น? ติดตาม Cole Rainer กับภารกิจในเอเชียได้ในนิยาย Shadow Drift
- รักการถ่ายภาพ? มองโลกผ่านเลนส์ของผมได้ที่ Reflections Photography
- กำลังวางแผนเที่ยว? พบคำแนะนำและเรื่องเล่าจากประสบการณ์จริงที่ Go Find Asia
