🌊 Life of a Farang in Thailand: Sausage Toe, Seafood Plans & Laundry Karma
“Some days you conquer the world. Some days the clothes rack does.”
This is Part 5 in the Life of a Farang in Thailand series — where a swollen toe, seafood shopping, and laundry revenge set the tone.
👉 Catch up on Part 4: The Cat, the Tap, and the Doughnut That Saved the Day
The Morning of the White Sausage
The day began with a toe.
A toe that is angry.
A toe that is now so bandaged it resembles a small albino sausage.
It’s weeping.
Not emotionally.
Medically.
Rain was coming down all morning, so no hope of stepping outside to replenish the bandage supply. The toe — my reluctant companion — made the executive decision that today would be a Grab Food kind of day. Fair enough.
Planning the Great Na Toei Getaway
While being confined by my throbbing toe, I planned a two-day trip for a group of eight.
The brief: fun, low-cost, beachy.
The location: somewhere near Phang Nga — Na Toei (we should check that name).
Here’s the plan:
- Drive from Phuket to Na Toei
- Stay in a beautiful villa big enough for the whole crew
- Group lunch at a place possibly called Memory Bank (definitely need to confirm that)
- Beach time or nap time
- Visit the seafood market and cook a beach BBQ with beers
- Evening: a highly competitive game of Pok Deng (with no real money, of course — because Thailand’s not about that life)
- Next morning: Early drive to a pier for a half-day longtail boat tour to James Bond Island – Ko Khao Phing Kan
- Lunch and drive back to Phuket
Sounds good. Looks good. Hopefully… goes good.
The Grab Food Saga (Part 1)
Hobbled downstairs, toe wrapped like a ceremonial offering, to receive my first Grab meal of the day.
The driver looked at my toe. Then looked at me. Then just… shrugged.
But he left behind a meal fit for a wolf. And I was one.
Foam box devoured. Dignity optional.
Learning Thai (Again)
Spent part of the afternoon practicing Thai.
This time with purpose.
I once told my then-girlfriend’s mum she was a dog and wished her a horrible life — all because I missed the tone on a syllable.
Thai language: 1, Farang: 0.
But I’m working on it.
Preparing a short reel for YouTube in both Thai and English to promote Successful Relationships and also… hopefully… help me avoid cursing anyone’s ancestors unintentionally.
Blog Life: Triple Trouble
I’m writing for three blogs now.
It’s like parenting triplets — everyone’s hungry, loud, and needs constant attention.
Still, it’s good practice for the book promo machine.
Head cold’s getting worse. Breathing’s becoming a creative exercise.
Laundry Karma & the Revenge of the Rack
Today, I ran the washing machine three separate times — forgetting each time.
Here, you can’t just leave clothes damp. Tropical weather + time = a smell that could raise the dead.
Finally got them out. Hung them on the clothes rack (we don’t have hills hoists here).
Snap.
Clothes. Everywhere.
And the ground? Recently mopped.
But walked on by 47 different feet since.
Now clean — thanks to my fresh laundry.
Back into the wash they go.
Again.
The Grab Food Saga (Part 2)
Dinner was round two of Grab, and it was just as satisfying.
The cat followed me downstairs again.
He looked at me. Then looked at my foot.
I swear he was thinking, “Why tape a sausage to your body when you could just eat it?”
Temples, Beliefs & Balance
I’d planned to visit the temple today — for quiet, balance, and reflection.
Didn’t make it.
Sometimes I struggle with the label.
I’m a bit of a Christian Buddhist — which probably makes no sense and makes complete sense, depending on who you ask.
But both belief systems help me stay grounded, especially in a place like Thailand — where temples rise like mountains of calm in a sea of chaos.
Each one holds history, heart, and a quiet rhythm that balances days like this.
Just Another Chapter in Daily Life in Thailand
So no adventures today.
Just a toe.
A trip plan.
Two feasts.
One vengeful drying rack.
And a cat who may or may not be plotting my downfall.
The end.
Want to catch up on all the chaos, curry, and cultural confusion?
Enjoyed this strange little slice of life? Here’s more if you’re game:
- Craving action? Dive into Shadow Drift and follow Cole Rainer through the shadows of Southeast Asia – davidhibbins.com
- Into photography? See the world through my evolving lens – reflectionsphotography.com
- Planning your own adventure? Explore Southeast Asia in real life with my travel company – Resurgence Travel
ฟารังในไทย – นิ้วไส้กรอก ทริปทะเล และราวตากผ้าที่ทรยศ
“บางวันคุณชนะโลก… บางวันคุณแพ้ให้กับราวตากผ้า”
เช้าแห่งนิ้วไส้กรอก
วันนี้เริ่มต้นด้วยนิ้วเท้า
นิ้วที่บวม เจ็บ และดูไม่พอใจชีวิต
พันผ้าจนดูเหมือนไส้กรอกขาวตัวเล็ก ๆ
มันร้องไห้
ไม่ใช่ความรู้สึก
แต่เป็นของเหลวจากแผล
ฝนตกทั้งเช้า ไม่มีทางออกไปซื้อพลาสเตอร์ได้
นิ้วไส้กรอกตัดสินใจแทนว่า วันนี้คือวันของ Grab Food — และผมก็เห็นด้วย
วางแผนทริปนาเตย
ระหว่างที่ติดอยู่กับนิ้วเท้าอักเสบ ผมก็วางแผนทริป 2 วันให้กลุ่มเพื่อน 8 คน
โจทย์คือ: ประหยัด สนุก และได้กลิ่นทะเล
สถานที่: ใกล้พังงา — นาเตย (ต้องเช็คชื่ออีกที)
แผนคือ:
- ขับรถจากภูเก็ตไปนาเตย
- พักที่วิลล่าราคาประหยัดแต่สวย พักได้ทั้งกลุ่ม
- ทานมื้อกลางวันที่ร้าน (อาจชื่อ Memory Bank — ต้องเช็คอีกที)
- พักผ่อน หรือเดินเล่นชายหาด
- ไปตลาดซีฟู้ด ซื้อของมาปิ้งย่างชายหาดพร้อมเบียร์เย็น ๆ
- กลางคืนเล่นป๊อกเด้งกันในกลุ่ม (ไม่มีเงินจริงนะครับ กฎหมายไทยไม่ปลื้ม)
- เช้าวันถัดไป ออกไปขึ้นเรือหางยาวไปเกาะเจมส์บอนด์ – เกาะเขาพิงกัน
- ทานมื้อกลางวัน และขับรถกลับภูเก็ต
แผนดูดี ฟังดี หวังว่าทริปจะดีจริงด้วย
มหากาพย์ Grab รอบที่ 1
เดินลงมาด้วยนิ้วไส้กรอกที่พันเหมือนของขวัญบูชา
คนส่ง Grab มองนิ้ว แล้วมองหน้าผม แล้วก็แค่… ยักไหล่
แต่เขาทิ้งไว้กับผมคือมื้อที่อร่อยสุด ๆ — เหมาะกับคนหิวโหยอย่างผม
กล่องโฟมหายไปในไม่กี่นาที ศักดิ์ศรีไม่จำเป็น
ฝึกภาษาไทย (อีกครั้ง)
ใช้ช่วงบ่ายฝึกภาษาไทยอย่างตั้งใจ
เคยเรียกแม่แฟนว่า “หมา” และอวยพรให้เธอมีชีวิตที่แย่มาก — ทั้งหมดเพราะผมออกเสียงผิดนิดเดียว
ภาษาไทย: 1 — ฟารัง: 0
ตอนนี้ผมกำลังเตรียมคลิป YouTube ภาษาไทยและอังกฤษเพื่อโปรโมตหนังสือ Successful Relationships
หวังว่าจะช่วยให้ผมไม่เผลอสาปใครอีกในอนาคต
ชีวิตบล็อก 3 เว็บ
ผมกำลังเขียนบล็อก 3 อันพร้อมกัน
เหมือนเลี้ยงลูกแฝดสาม — หิวเสียงดัง และต้องดูแลตลอดเวลา
แต่ก็ดีสำหรับการฝึกเขียนและโปรโมตหนังสือ
แต่อาการหวัดก็แย่ลงเรื่อย ๆ การหายใจกลายเป็นเรื่องสร้างสรรค์
กรรมแห่งเครื่องซักผ้า
วันนี้ซักผ้า 3 รอบ… ลืมเอาออกทุกครั้ง
ในเมืองไทย ถ้าทิ้งเสื้อผ้าเปียวนาน = กลิ่นเหม็นขั้นเทพ
สุดท้ายก็ตากได้… บนราวตากผ้า (ไม่มีฮิลส์ฮอยส์แบบออสเตรเลีย)
แล้วมันก็หัก
เสื้อผ้าหล่นลงพื้น
พื้นเพิ่งถู แต่คนเดินผ่านไม่ต่ำกว่า 47 คู่
เสื้อผ้ากลายเป็นผ้าถูพื้นจำเป็น
กลับไปซักใหม่อีกรอบ… เฮ้อ
Grab รอบสอง
อาหารเย็นรอบสองก็มาถึง และอร่อยไม่แพ้รอบแรก
แมวจ้องผมตอนเดินลงมาอีกครั้ง
มองผม แล้วมองนิ้วไส้กรอก
ผมมั่นใจว่าแมวกำลังคิดว่า “ทำไมไม่กินไส้กรอกที่เท้าไปเลย?”
วัด ความเชื่อ และความสมดุล
ตั้งใจจะไปวัดวันนี้ — เพื่อสงบ จัดสมดุล และทบทวนตัวเอง
แต่ก็ไม่ได้ไป
ผมเป็นคริสเตียน-พุทธ (ซึ่งทั้งงงและใช่ไปพร้อมกัน)
ทั้งสองความเชื่อช่วยให้ผมตั้งหลักในความวุ่นวายของชีวิตที่นี่
วัดในไทยคือภูเขาแห่งความสงบกลางทะเลแห่งความวุ่นวาย
แต่ละแห่งเต็มไปด้วยประวัติศาสตร์ ศิลปะ และพลังบางอย่างที่ทำให้ใจเย็นลง
อีกหนึ่งตอนของชีวิตจริงในเมืองไทย
ไม่มีเหตุการณ์ใหญ่อะไรในวันนี้
แค่นิ้วเท้า
แผนทริป
อาหาร 2 มื้อ
ราวตากผ้าทรยศ
และแมวที่อาจจะวางแผนยึดอำนาจ
จบบริบูรณ์
ชอบเรื่องนี้ไหม? ลองดูสิ่งเหล่านี้ด้วย:
- ชอบความระทึก? ตาม Cole Rainer ไปผจญภัยใน Shadow Drift ได้ที่ davidhibbins.com
- รักการถ่ายภาพ? มองโลกผ่านเลนส์ของผมที่ reflectionsphotography.com
- อยากเที่ยวจริง ๆ ใช่ไหม? มาร่วมทริปกับ Resurgence Travel ได้ที่ travelresurgence.com
